Την Παρασκευή μετά το γραφείο είπα να κάνω μια βόλτα στην αγορά της Αθήνας. Με ηρεμεί η βοή της πόλης. Να πω την αλήθεια μου έψαχνα τουλπάνι για το τυράκι μου, αλλά κατεβαίνοντας την Αιόλου και την Αγίου Μάρκου και χαζεύοντας στο πεζόδρομο - πόσο μου θυμίζει παλιές εποχές η γωνιά αυτή της Αθήνας, αν και δεν σφύζει πλέον ζωή όπως τότε τουλάχιστον το σουρούπωμα - τα βήματά μου με έφεραν έξω από το ΕΡΓΟΧΕΙΡΟ. Όλο το καλοκαίρι να πω απείχα από το πλέξιμο, όπως και από πολλά πολλά άλλα πράγματα.... Είπα λοιπόν να ρίξω μια ματιά. Μ' αρέσει εξάλλου να βλέπω τα καλάθια με τα πολύχρωμα κουβάρια ή τις θήκες στον τοίχο με τα νήματα, τα τόπια με τους χασέδες και τα υφάσματα για τσεβρέδες και τραπεζομάντηλα, να ξεφυλλίζω τα περιοδικά και τα ντοσιέ με τα σχέδια για πλέξιμο ή κέντημα. Με συνεπήρε, δεν άντεξα στον πειρασμό και αγόρασα μερικά κουβάρια ακρυλικό νήμα σε έντονα χρώματα, μη ξέροντας τι θα ήθελα να κάνω ακόμη.
Μόλις έφθασα σπίτι,πετώντας από τη χαρά μου σα μικρό παιδί που του χαρίσαν γλειφιτζούρι, στρώθηκα στο πλέξιμο, αρχικά με το βελονάκι να κάνω μερικές καρφίτσες-λουλούδια για τα μονόχρωμα σκούρα χειμερινά μπλουζάκια της κόρης μου, έτσι να σπάσει λίγο αυτή η μαυρίλα που χαρακτηρίζει την ... εφηβεία. Ξεκίνησα ταυτόχρονα 5, έτσι για να δοκιμάσω όλα τα χρώματα (το μεγάλο μου μειονέκτημα η ανυπομονησία, μονίμως αφήνω κάτι στη μέση για να καταπιαστώ με κάτι άλλο) αλλά δεν ησύχασα. Ξεκίνησα λοιπόν νά πλέξω ένα σομόν κασκόλ(;) με βελόνες, απλή πλέξη (μόνο καλή) που ίσως στα τελειώματα του ράψω και κανένα λουλουδάκι σε άλλο χρώμα..
Μέχρι τα ξημερώματα (κατά τις δυόμιση) είχα τελειώσει τις καρφίτσες και είχα ξεκινήσει το κασκόλ. Ιδού τα αποτελέσματα:
10 σχόλια:
Όμορφα είναι! Λέω να δοκιμάσω κι εγώ φέτος το πλέξιμο...αλλά δεν έχω ιδέα πως! Να έχεις μια γλυκιά Κυριακή :)
αγαπω πολυ το πλεξιμο!!!!
καλως σε βρηκα!
Σοφία καλημέρα καλώς σε βρήκα και σε αυτό το blog. Βλέπω ότι δε σταματάς μόνο στη μαγειρική.Πολύ όμορφα τα πλεκτά σου και ωραία χρώματα.Είδα όμως σε προηγούμενη ανάρτηση σου αρέσουν και τα λουλούδια πολύ μου άρεσε αυτό κι εγώ έχω τρέλα μου αρέσουν πάρα πολύ. Φιλιά
Σοφία,
τα λουλουδάκια σου είναι όμορφα. Δίνουν λύσεις σε πολλές μονοχρωμίες.Να είσαι καλά
Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να βάλω σχόλιο στα μισά blogs με τον λογαριασμό blogger τον τελευταίο καιρό. Διαπιστώνω ότι δεν μπορώ να βάλω ούτε σε μένα. τι φταίει. Πείραξα λίγο τις ρυθμίσεις αλλά δεν ξέρω αν κατάφερα κάτι. Υπάρχει κάποιος που μπορεί να βοηθήσει;
Τέλος πάντων Αφού είπα τον πόνο μου, πολύ καλημέρα σε όλους και όλες.
Σοφία Ζ.
Κωνσταντίνα δοκίμασέ το, αν ξέρεις τα βασικά είναι πανεύκολο (να εξηγούμαστε για εύκολα πράγματα, τα δύσκολα τα κάνουν αυτές που έχουν αποκτήσει μαεστρία - δεν συγκαταλέγομαι). Η γιαγιά μου πάντως έλεγε τρώγοντας έρχεται η όρεξη και "δεν υπάρχει δεν μπορώ"! Καλή σου ημέρα.
Σοφία Ζ.
Και εγώ apinkdreamer, το αγαπώ πολύ το πλέξιμο. Μεξεκουράζει και με ηρεμεί.
Σοφία Ζ.
Ροδάνθη μου καλωσόρισες και σε αυτό το σπιτάκι. Αχ αυτά τα λουλούδια που φέτος δυστυχώς τα έχω παραμελήσει και έχουν κατσουφιάσει!!!!
Para-kelsoskooks, πράγματι δίνουν λύσεις και είναι πανεύκολα. Τα ετοιμάζω για ... καρφίτσες και θα τα φωτογραφίσω σε ... ζωντανά μοντέλα για να φανεί το αποτέλεσμα.
Σοφία Ζ.
Βλεπω οτι με τα πρωτα κρυα πιασαμε τις βελονες.Ομορφα χρωματα να ζεσταινουν τις κρυες μερες του χειμωνα.
Δημοσίευση σχολίου