 |
| Φόρεμα θαλάσσης με κορδελόνημα και ιδιότροπη πλέξη, εύκολο! |
Το πλέξιμο ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια, ως πείραμα να δω αν θυμάμαι τις καταναγκαστικές συνήθειες των παιδικών και εφηβικών χρόνων, τότε που αποτινάζαμε τον ζυγό και οι πρώτες επαναστάσεις αφορούσαν δραστηριότητες "παρωχημένες" που δεν ταίριαζαν με την εικόνα που πασχίζαμε ως έφηβες να φτιάξουμε και πάσχιζαν και οι "παρωχημένες" μαμάδες να μας δώσουν, κάνοντας και εκείνες μέσα από εμάς την επανάστασή τους για τις σπουδές που ίσως δεν ολοκλήρωσαν για να παντρευτούν, για την καριέρα που εγκατέλειψαν, για την εργασία που άφησαν ή δεν ξεκίνησαν για να γίνουν χαρωπές και αφοσιωμένες σύζυγοι και μαμάδες. Αντικρουόμενα τα διδάγματα ζωής που λαμβάναμε. Από τη μια πλήρης εκπαίδευση για την ανάληψη του ρόλου της συζύγου-μητέρας, από την άλλη πλήρης εκπαίδευση αυτονόμησης και αναζήτησης του εγώ. Στη σύγκρουση αυτή, θύματα εντέλει υπήρξαν το πλέξιμο, το κέντημα και όλες εκείνες οι "γυναικείες" δραστηριότητες που οδηγούσαν σε μη απαραίτητα για την διαβίωση αντικείμενα και "αξεσουάρ".
 |
| Κέντημα δικό μου μετρητό της εφηβικής ηλικίας |
Η εποχή εκείνη επίσης χαρακτηριζόταν από μια πλήρη απαξίωση της χειρωνακτικής εργασίας. Ηταν η εποχή του έτοιμου, της μηχανής, του "pret-a-porter" σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Είχε αρχίσει να κυκλοφορεί χρήμα, να ανεβαίνει το επίπεδο ζωής και αναπόφευκτα έκαναν την εμφάνισή τους ο φθηνός καταναλωτισμός και η επίδειξη όχι της ποιότητας αλλά της ποσότητας. Η λογική του "καλύτερα ένα και ας είναι ακριβό και να μείνει" αντικαταστάθηκε από τη λογική του "πάρε πολλά νάχεις τώρα και τα αλλάζεις αύριο". Επικράτησε και η λογική "τι παιδεύεσαι; πάρε έτοιμο να ξεμπερδέψεις!"
Στη συνέχεια έγινε ένα κόλλημα, μια έξη. Τα νήματα πάνε και έρχονται, οι βελόνες, τα βελονάκια και πρόσφατα οι σαϊτες πολλαπλασιάζονται. Τα περιοδικά πλεκτικής και αυτά έχουν την τιμητική τους. Τα σημειωματάκια με τις διάφορες πλέξεις γεμίζουν τα συρτάρια, τα τσαντάκια των πλεκτών, τα κουτιά και τις γωνιές του σπιτιού αλλά και τον σκληρό του υπολογιστή. Πριν τελειώσει το ένα πλεκτό, ξεκινώ το άλλο, με κίνδυνο να μείνουν όλα ατελείωτα.
 |
| Κασκώλ με πλέξη δαντέλας |
 |
| Δαντέλα με σχεδιο φύλλων |
 |
| Πλέξη Αζούρ |
 |
| Μελλοντικό μπολερό με πλέξη αζούρ |
 |
| Μελλοντικό μπολερό με πλέξη δικτυωτή |
 |
| Βραχιολάκια με βελονάκι (όχι έτοιμα ακόμη) |
 |
| Ο πειραματισμός της σαϊτας |
 |
| Νήματα καλοκαιρινά βαμβακερά ΕΛΛΗΝΙΚΑ! |
 |
| Λεπτομέρεια από το φόρεμα θαλάσσης |
 |
| Λεύκωμα της κουμπάρας μου με βασικές πλέξεις, προφανώς από παλιό περιοδικό |
 |
| Τεχνικές πλεξίματος |
 |
| Περιοδικά πλεκτικής |
 |
| Σύνεργα |
Και ανακάλυψα ότι την αγάπη για το πλέξιμο/μπλέξιμο την έχουν και άλλοι ή για να κυριολεκτώ και άλλες. Και ξαφνικά γίνεται πραγματικότητα το "Το ... πλέξιμο φέρνει τους ανθρώπους κοντά". Είναι υπέροχο να φτιάχνεις ζεστές ανθρώπινες σχέσεις με υπέροχους ανθρώπους με αφορμή το πλέξιμο, γιατί είναι αφορμή κάθε γεγονός που φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Δεν είναι απλά κοινός σκοπός, ούτε κοινός τόπος με τη μαθηματική έννοια του όρου.
Αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι δυο στίχοι από την Ιθάκη του Καβάφη:
Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξείδι, χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στο δρόμο.
