Πλεκτά κασκώλ

Πολύ καιρό είχα να επισκεφθώ και αυτό το μπλογκοσπιτάκι μου. Σαν μετανάστης στην Αμερική που γύρισε και μπαίνει στο εγκαταλελειμένο σπιτικό του. Ευτυχώς δεν ρήμαξε παρά την παραμέληση του. Βρίσκεται στη θέση του, βουβό, μονάχο και με περιμένει και το κυριότερο δεν μου ζητάει τίποτε. Μέχρι και πρόχειρες αναρτήσεις που ποτέ δεν ολοκλήρωσα, βρίσκονται εκεί, όπως τις άφησα. Νά' μαι πάλι πίσω και ελπίζω να μην το αφήσω τόσο μόνο του ξανά. Λέω να του ανοίξω τις πόρτες, τα παράθυρα, να μπει φώς, να αεριστεί, να τακτοποιηθεί και να είναι έτοιμο να περιμένει επισκέψεις μπλογκόφιλων, που αποδεικνύονται τόσο καλοί φίλοι όσο και αυτοί της πραγματικής μας ζωής, είναι και αυτοί εκεί δίπλα μας σε χαρές και λύπες.

Μεγάλη η εισαγωγή, και θα αναρωτιέται κανείς τι στην ευχή έβαλα φωτογραφίες με κασκώλ...

Τα έβαλα περιχαρής να τα δείξω καμαρώνοντας (σα γύφτικο σκεπάρνι είναι η αλήθεια), το πορτοκαλί και το ρόζ ίσως τα θυμάστε, είναι παλιότερα έργα που ολοκληρώθηκαν, μπήκαν κρόσια και φορέθηκαν, τα άλλα είναι ολοκαίνουργια.

Το μαύρο από μαλλί και πλέξη σε βελόνες brioche (ναι ναι παρακαλώ, εξέλιξη), η οποία με έχει κατενθουσιάσει γιατί το αποτέλεσμα είναι πολύ αφράτο. Το κεραμιδί με το βελονάκι σε πλέξη V και τα τρελούτσικα με το ιδιαίτερα μοδάτο νήμα-δαντέλα που χρειάζονται όλο και όλο μια ώρα να πλεχθούν με χοντρές βελόνες.  Θα μπορούσα να γράψω για τις πλέξεις και να δώσω και οδηγίες. Ίσως στο μέλλον, προς το παρόν αρκούμαι να δείξω τα "δημιουργήματά" μου και ομολογώ ότι όσο περισσότερο πλέκω τόσο πιο πολύ μ' αρέσει να πειραματίζομαι με καινούργιες πλέξεις, καινούργιες ιδέες, καινούργια νήματα.

Ακολουθούν και άλλα που ελπίζω κάποια στιγμή να τελειώσουν να σας τα δείξω και αυτά. Αν δω ότι δεν τελειώνουν γρήγορα (πολύ πιθανόν) να σας τα δείξω και ως έχουν!